برای پارمیدا
اماننامهای بگیر از گریه برایم
که خوابیدهای پشت این پلکها
با آن شلوار لی
که از آسمان ِاردیبهشت دوخته بودی
و بعد از آن همه حکایت ناشنیده از آن دهان
هنوزهم حدیث همیشهی حرفهای منی.
مگر میشود کسی را بدتر از گریه
عریان کرد؟
خراب بی پروایی خوابهای توام
کولی دشتهای بیخوابی وُ بوی هوا گرفتهی گیاه
که گاه چنان بغلم میکنند
که رسم بوی مویت
میشود ریتم راه رفتنم وُ شنفتن ِهزار حرف بی حساب
و اگر در وُ دیوار عاشقی نکنند
و یا درختی از چهار سوی باد
شانه ندهد به این دست
تنها چیزی شبیه دایره کم دارم وُ
صدای چند سکه
که از سکه افتادهام بدون آن خط.
اماننامهای بگیر از آن گریه برایم
که پرسه میزند پیراهنت
زیر این پوست
و این راه دارد اریبترمیشود
که بشود شبیه طرهات شاید
آن هم نه بگاهی که شیطنتاش گل میکرد.
نه!
طعم پیراهنت را میدهد این گریه
و اماننامه را به باد باید آویخت
که حتا رویای گریه هم
تصویر تو را تازهتر میکند!
هفده فروردین
هشتاد وهفت
چقدر حاضر هستید غرورتون رو جلوی بقیه به خاطر همسرتون بشکنید؟
حقایقی مردانه که خانم ها باید بدانند...
قایقی در کار نیست | اقبال معتضدی
سیب بخورید تا لثههایتان تقویت شود
23986 بازدید
17 بازدید امروز
0 بازدید دیروز
20 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian